Okee, een beetje random maar opeens zit je in de zaal bij Australia's got talent.

Hoe beland je daar nou weer hoor ik jullie denken, nou ik zou het uitleggen.

We zagen al de hele week dat bij een van de theaters een banner hing van australia's got talent dus we wisten wel dat daar iets van werd opgenomen. Verder hebben we er ook niet meer echt aandacht aan besteed, tot vandaag.
Vandaag was de groep een beetje opgesplitst een paar gingen een haven cruise maken. Ik moest nog wat dingen voor mezelf regelen en een iemand had met wat andere afgesproken om een verdere reis te plannen (heel duidelijk omschreven, I know) Opeens kreeg ik van haar een sms'je dat we naar Australia's got talent konden gaan. Daar zeg je dan natuurlijk geen nee tegen. Wat blijkt nu, toen ze langs het theater liep waar het werd opgenomen vroeg iemand of ze naar de show wilde, dus heeft ze een polsbandje gekregen. Ze heeft er meteen 5 meer gevraagd zodat we met z'n alle konden gaan. Achteraf moesten ze waarschijnlijk gewoon plaatsten vullen, want het zat niet helemaal vol.
Maar wij konden gratis naar Australia's got talent dus ik klaag niet.
Omdat het zo last minute was hadden we niet echt research kunnen doen, dus we hadden geen idee wat de act waren en wie in de jury zit.
In de jury zaten: Ian 'Dicko' Dickson(?) Sophie Monk(?) Eddie Perfect(?) en Kelly Osbourne. Nu heb ik niet echt iets met the Osbourne family maar ik ken Kelly Osbourne. Ik ben geen fan maar het was wel best vet dat ze nog geen 20 meter bij mij vandaan zat. De presentator was Dave Hughes, ken ik ook niet.
Als ik me moet schamen voor iets moeten jullie het maar zeggen.

De beleving is heel anders dan je op tv ziet. Op tv gaat alles soepel in elkaar over. In het echt zit er tussen elke act 5-10 minuten omdat ze het podium moeten opbouwen. Er waren 11 acts dus we hebben daar wel even gezeten..
Het was wel leuk om het een keer zo mee te maken.

AGT is hier niet zo bekend als bij ons HGT, of in ieder geval niet zo geliefd. Wij kregen de polsbandjes gratis omdat ze stoelen moesten vullen, voor de halve finale nog wel. Het zat nog niet helemaal vol en het was maar een kleine zaal, er konden 1500 mensen in. Ze filmen ook alles zo alsof het lijkt of de zaal vol zit. Als stoelen leeg zijn in een shot vragen ze of mensen die stoelen willen vullen.
Ik ben wel weer een ervaring rijker en ik kan het nog steeds niet helemaal geloven dat ik het meegemaakt heb. Het is in ieder geval iets wat ik in Nederland niet zo snel zou meemaken.

In mijn hoofd denk ik altijd dat ik er een kort verhaal van kan maken. Dat kan ik dus niet. Bijna elk verhaal wat ik schrijf wordt op de een of andere manier altijd een lang verhaal. Hebben jullie meer te doen!

Dat was het weer, doei!