Surfers Paradise

Ik zit nu aan de Gold Coast van Australië, in Surfers paradise. Het is indrukwekkend om te zien. Het is weer een heel verschil met Byron Bay. Hier heb je geen natuur langs de kust maar ontiegelijk hoge wolkenkrabbers.
Hier in Surfers heb ik wel moeite om mijn dagen te vullen. Gelukkig ga ik morgenvroeg weer door naar mijn volgende stop.
Surfers is indrukwekkend om te zien daar niet van maar je hebt het strand met wat winkelstraten er omheen en dat is het dan ook weer. Ik kan wel met het openbaar vervoer naar wat omliggende plaatsen gaan maar daar had ik niet echt zin in.
Ik heb wat tijd gespendeerd op het strand dus ik heb ondertussen wel een mooi kleurtje gekregen.

Oh ja en net is me toch het ergste gebeurt wat ik tot nu toe in Australië heb meegemaakt. Ik liep over straat en zag allemaal lekkere eetkraampjes en omdat het mijn laatste nacht in Surfers is vond ik wel dat ik iets lekkers verdien. De eetkraampjes waren helaas wat aan de duren kant, ik bedacht me toen dat ze bij de Coles (een supermarkt) lekkere koekjes verkopen voor $3. Dus ik, in gedachten over de koekjes, begon naar de Coles te lopen.. is die dicht! (In Sydney is die tot 0.00 open)
Dus nu zit ik hier in het winkelcentrum gebruik te maken van het wifi om deze verschrikkelijke ervaring met jullie te delen. Met zin in koekjes natuurlijk.

Morgen ga ik naar Brisbane. Daar moet genoeg te doen zijn had ik gelezen dus daar ga ik me wel vermaken. Hopelijk is daar ook een Coles

Byron Bay

Ik heb de grote stad verlaten en zit nu in een kleine surfstad genaamd Byron Bay. Het weer was gisteren goed, vandaag niet meer. Nu regent het en hier is dus niks te doen als het regent, dus dat wordt maar even afwachten wat ik ga doen vandaag. Waarschijnlijk helemaal niks. Gelukkig zit ik hier tot zaterdagochtend en heb ik tijdens zat om dingen te gaan bezichtigen. Ik wilde vandaag naar de bekende vuurtoren hier lopen, maar dat gaat dus niet gebeuren. Even afwachten dan maar.

Tot nu toe is het wel moeilijk om helemaal alleen te zijn. Ik ben zo gehecht geraakt aan de groep waar ik bijna een maand in Sydney mee heb gezeten. En nu ben ik helemaal alleen. Komt wel allemaal goed, hoop ik.

Als het weer mooi weer is zal ik wat foto's maken. Nu niet natuurlijk, want regen zien jullie ook in Nederland.

Bye Sydney!

Het is zover, maandag ga ik Sydney verlaten, het werd nu ook wel tijd. Het betekend wel dat ik nu alleen verder ga. Aan de ene kant spannend en eng maar aan de andere kant heb ik ook wel zin in. Ik vertrek maandag uit Sydney, via HappyTravels heb ik een hele tour naar Cairns geboekt. Tijdens mijn reis naar Cairns heb ik ook nog een aantal activiteiten staan. Ik ga naar de whitesunday islands, fraser island en natuurlijk het great barrier rief! Ik ga nog meer dingen doen maar dat is nu te veel om allemaal op te noemen. Als jullie jaloers willen worden moeten jullie opzoeken wat het is. Als jullie niet jaloers willen worden zal ik het ook maar niet doen als ik jullie was, dan maak ik jullie wel jaloers als ik daar ben.

ik heb vanaf maandag 42 dagen rust, mijn reis en hostels zijn geboekt. Ik hoef me alleen nog maar zorgen te maken over het eten. Als ik eenmaal in Cairns ben aangekomen ga ik waarschijnlijk nog voor twee weken op een bananenboerderij werken waar ik alles wat ik heb uitgegeven ongeveer dan terug verdien. Het is dan wel twee weken 60uur werken maar dat heb ik er wel voor over. Daarna is het al weer langzaam tijd om naar huis te gaan.

Ik ben wel heel blij dat dit geboekt is, ik was een beetje in een zwart gat aan het vallen. Ik zat in Sydney en ik wilde naar de oostkust maar ik wist niet hoe en wat en bij de Work en Travel company hielpen ze ook niet echt mee. Naast ons hostel zit HappyTravels dus ik had zoiets ik ga eens kijken wat hun voor me kunnen doen en voor ik het wist had ik mijn hele reis gepland. Dan valt er toch even een hoop stress van je schouders.

Sydney is duur en volgens de mensen van Work en Travel had het niet echt zin om te gaan werken hier want alles wat ik verdien moet ik ook weer uitgeven aan accomodatie en eten dus dan schiet ik ook niet echt op. Dan maar reizen!

Maar ik ben gelukkig! Ik ga de reis maken waar ik voor naar Australie ben gekomen.
Nu is het gewoon (zoals ze hier zeggen) no worries!

Zodra ik tijdens mijn reis wifi heb zal ik jullie op de hoogte houden en jaloers maken natuurlijk!

Australia's got talent

Okee, een beetje random maar opeens zit je in de zaal bij Australia's got talent.

Hoe beland je daar nou weer hoor ik jullie denken, nou ik zou het uitleggen.

We zagen al de hele week dat bij een van de theaters een banner hing van australia's got talent dus we wisten wel dat daar iets van werd opgenomen. Verder hebben we er ook niet meer echt aandacht aan besteed, tot vandaag.
Vandaag was de groep een beetje opgesplitst een paar gingen een haven cruise maken. Ik moest nog wat dingen voor mezelf regelen en een iemand had met wat andere afgesproken om een verdere reis te plannen (heel duidelijk omschreven, I know) Opeens kreeg ik van haar een sms'je dat we naar Australia's got talent konden gaan. Daar zeg je dan natuurlijk geen nee tegen. Wat blijkt nu, toen ze langs het theater liep waar het werd opgenomen vroeg iemand of ze naar de show wilde, dus heeft ze een polsbandje gekregen. Ze heeft er meteen 5 meer gevraagd zodat we met z'n alle konden gaan. Achteraf moesten ze waarschijnlijk gewoon plaatsten vullen, want het zat niet helemaal vol.
Maar wij konden gratis naar Australia's got talent dus ik klaag niet.
Omdat het zo last minute was hadden we niet echt research kunnen doen, dus we hadden geen idee wat de act waren en wie in de jury zit.
In de jury zaten: Ian 'Dicko' Dickson(?) Sophie Monk(?) Eddie Perfect(?) en Kelly Osbourne. Nu heb ik niet echt iets met the Osbourne family maar ik ken Kelly Osbourne. Ik ben geen fan maar het was wel best vet dat ze nog geen 20 meter bij mij vandaan zat. De presentator was Dave Hughes, ken ik ook niet.
Als ik me moet schamen voor iets moeten jullie het maar zeggen.

De beleving is heel anders dan je op tv ziet. Op tv gaat alles soepel in elkaar over. In het echt zit er tussen elke act 5-10 minuten omdat ze het podium moeten opbouwen. Er waren 11 acts dus we hebben daar wel even gezeten..
Het was wel leuk om het een keer zo mee te maken.

AGT is hier niet zo bekend als bij ons HGT, of in ieder geval niet zo geliefd. Wij kregen de polsbandjes gratis omdat ze stoelen moesten vullen, voor de halve finale nog wel. Het zat nog niet helemaal vol en het was maar een kleine zaal, er konden 1500 mensen in. Ze filmen ook alles zo alsof het lijkt of de zaal vol zit. Als stoelen leeg zijn in een shot vragen ze of mensen die stoelen willen vullen.
Ik ben wel weer een ervaring rijker en ik kan het nog steeds niet helemaal geloven dat ik het meegemaakt heb. Het is in ieder geval iets wat ik in Nederland niet zo snel zou meemaken.

In mijn hoofd denk ik altijd dat ik er een kort verhaal van kan maken. Dat kan ik dus niet. Bijna elk verhaal wat ik schrijf wordt op de een of andere manier altijd een lang verhaal. Hebben jullie meer te doen!

Dat was het weer, doei!

Blue mountains

Vandaag ben ik naar de Bleu mountains geweest. En wow wat mooi!

Ik ben met een dagtour gegaan, zo krijg je altijd meer informatie dan als je alleen gaat. Om 7.30 werden we opgehaald door het busje. Een echt Australische (geen lelijke) man die ons naar de Bleu mountains bracht en ons daar zwetend door het bos liet lopen. Het is daar een soort regenwoud op sommige plekken, qua klimaat dan. Hartstikke benauwd.

Op sommige plekken liep je echt langs een klift, als je daar uitgleed had je het waarschijnlijk niet overleefd. Natuurlijk doe ik altijd veilig en is dat niet bij mij gebeurt.

Het was vooral veel afzien, omlaag ging alles wel goed. Omhoog wat minder. Ik heb vandaag zeker weer wat calorieën verbrandt en mijn conditie weer een beetje verbeterd. Maar het is het wel allemaal waard als je het uitzicht ziet. Ik heb vandaag The three sisters gezien, de meeste foto's staan op de camera dus die zal ik op internet zetten zodra ik weer terug ben in Nederland. Hier heb ik daar geen goede computer/geen goed Wi-Fi voor. De foto's die ik heb zal ik bij de foto's op deze blog zetten.

Ik heb ook een paar kangaroos in het wild gezien. Maar die waren te ver weg om echt op foto vast te leggen dus daar hebben jullie niks aan.

Naast het afzien vandaag ben ik blij dat ik dit gezien heb.

Ik heb gisteren trouwens mijn eerste job interview gehad. Het was eigenlijk meer een auditie. Het was voor een baan in het Luna Park, een soort van pretpark/circus zoals je vaak op een pier ziet staan in films/tekenfilms. Tijdens het interview heb ik moeten dansen, springen en nog van alles waarbij je denkt wtf.. op het einde van al dat werden nummers omgeroepen, als je daarbij zat mocht je door voor een tweede gesprek. Helaas zat ik daar niet bij, ik ben schijnbaar niet leuk genoeg. Die mensen weten niet wat ze missen! Aan de ene kant ben ik ook wel blij, daar zaten ook clowns en zoals vele weten ben ik daar geen fan van.

Dus nu maar weer verder zoeken naar werk en hopen op iets. Ik laat weer iets weten als ik meemaak en internet heb!

Doei!

SurfCamp

Daar zit je dan, in het ziekenhuis in Sydney met je been gebroken... Grapje haha, ik heb surfcamp overleeft. Ik heb er wel een paar blauwe plekken, schrammen en een gekneusde teen aan overgehouden maar daar blijft het gelukkig bij.

Ik weet dat het even een tijdje heeft geduurt voor een verhaal maar dat komt voornamelijk omdat het Wi-Fi te slecht is. Ik kan appen, maar daar blijft het bij. Op surfcamp heb ik helemaal geen Wi-Fi gehad want dan moet je een met de natuur zijn of whatever. Je kon in een hangmat chillen, dus dat heb ik gedaan in plaats van Wi-Fi. Naast dat heeft ook mijn tablet besloten om kapot te gaan.

Surfen is moeilijk. Op tv lijkt het zo makkelijk, gewoon opstaan en met de golf mee. Maar dat is het dus niet, het opstaan is juist het moeilijkste gedeelte. Maar ik had het, eindelijk, na 4 lessen onder de knie. En het surfen opzich is niet zwaar het is vooral tegen de golven inlopen en de klappen die je van sommige golven krijgt die het zwaar maken. Ik ben een paar keer een paar meter onder water meegesleurd door een golf, daarna ging ik gewoon weer vrolijk verder.
We hebben in totaal 8 lessen gehad van twee uur en dat merk je. Ik heb de hele week geleefd met ontiegelijke spierpijn en rusten kon je niet echt want ik had elke dag 2 lessen van 2uur, je kon ze wel overslaan maar dat wilde ik niet. Door de spierpijn heen.
Er zijn tijdens het surfen foto's gemaakt, zodra ik daar een mooie tussen vind zal ik er eentje hier opzetten. Een wetsuit is niet echt geschikt voor mijn lichaam dus alvast sorry voor de schokkende beelden.

Ik ga voortaan door het leven als "Sam" btw. Bij elke buitenlander die ik tegenkom moet ik uitleggen hoe je mijn naam zegt, daar heb ik nu al geen zin meer in haha.

Ik heb ook al een avond op het strand gezeten met een groep van het surfcamp. Allemaal in een kring, met een biertje natuurlijk. En de sterrenhemel is hier geweldig, omdat Australië vooral veel natuur is heb je niet zoveel lichtvervuiling zoals bij ons. Daardoor kan je een deel van het melkwegstelsel zien. Het was een mooie avond, zeker een om niet snel te vergeten.

Ik vind het heel jammer dat de week afgelopen is, tijd gaat hier zo snel. Ik heb het echt naar mijn zin gehad en ik wil zeker hier in Australië nog een paar keer gaan surfen als ik de kans heb.
Na dit weekend ga ik precies plannen wat ik allemaal ga doen, misschien al bus reizen boeken langs de oostkust. Ik moet ook even gaan kijken voor een baan voor een weekje dat ik wat extra geld heb en meer kan uitgeven. Dit ga ik even overleggen met mensen van Work&Travel. De reis gaat dan pas echt beginnen, tot nu toe ben ik nog gewoon een toerist in Sydney geweest met mensen die ik ken.

Ik ben ook al iets kwijt en er is al iets van me gestolen. Op de een of andere manier is mijn zonnebril spoorloos verdwenen, ik heb echt geen idee wat ik er mee gedaan heb. Gelukkig kan ik zo weer een nieuwe kopen.
Iemand heeft dus mijn slippers gestolen/geleend en niet meer teruggeven. Om van het surfcamp naar het strand te gaan moesten we best een stuk lopen. En sommige stukken doen pijn op de blote voeten dus iedereen doet slippers aan en legt die dan ergens op het strand. Ik ben bijna elke dag op mijn blote voeten naar het strand gelopen maar omdat ik pijn had aan mijn voeten ben ik een dag op slippers naar het strand gegaan. Dat was de laatste keer dat ik ze zag :( . Dan ook maar nieuwe slippers kopen.

Nu zit ik weer in een nieuw hostel waar we weer gewoon Wi-Fi hebben. Het hostel is oke, geen super hostel maar ik kan hier overleven. Ze hebben hier netflix in de tv room dus daar maak je mij gelukkig mee.

Dit weekend is in heel Sydney mardi gras, een gay parade. Het is blijkbaar nog groter dan in Amsterdam dus dat gaan we even bekijken

Ik update weer als ik kan en iets meegemaakt heb natuurlijk

Day 4

Hey,

Voordat ik over vandaag praat zeg ik eerst iets over nieuwe hostel: hier lopen beestjes, kakkerlakken en oorwormen. Ik weet dat het Australië is en dat ze er zijn maar ik had gewoon gehoopt dat ik ze niet zou zien, het hoort er helaas bij.

Vandaag zijn we naar Bondi beach geweest, wat een mooi strand. Echt een van tv. En voor de kenners Bondi Rescue wordt hier opgenomen, dus het is een strand van tv. Helaas waren ze vandaag niet aan het filmen anders had ik wel even gezwaaid naar jullie.

De mensen die mij kennen weten dat ik niet snel verbrand of gewoon bruin wordt, nou.. in Australië dus niet. Ik heb me zeker 6-7 keer ingesmeerd (50+) en ik ben HELEMAAL verbrand. Ik heb nu echt te doen met mensen die snel verbranden. Ik voel me nu een soort zon, overal straal ik warmte af. Ik zal morgen (hopelijk) wel bruin zijn.

Wat we morgen gaan doen zien we morgen wel, ik houd jullie op de hoogte!

XSanne

Day 3

Vandaag was de dag dat we het eerste hostel moesten verlaten, om 9uur s ochtends hadden we een oriëntatie bij het Work and Travel Company (de organisatie die mij helpt bij het zoeken naar een baan). Tijdens de oriëntatie kwam SurfCamp ter sprake, het leek me al vet om te doen, alleen wat duur.. todat een van de instucteurs met een actie kwam $100 korting. Dan kan je geen nee meer zeggen, de rest van de groep wilde het ook doen. Dus volgende week gaan we met z'n alle een weekje surfen. Hij zei ook dat je voor een week sydney waarschijnlijk hetzelfdd kwijt was met hosfel en eten. Bij het Camp is alles inbegrepen.

De rest van de middag hebben we door de stad gelopen opzoek naar een bedrijf die onze zorgverzekering zou regelen, na denk ik een uur door de stad te hebben gelopen bleek, eenmaal daar, dat die dicht was.

Dan maar shoppen, nouja shoppen, kijken naar alles en de prijs een beetje vergelijken . Niemand wil nu echt iets kopen omdat je daar natuurlijk de rest van de reis mee moet slepen. We zijn wel even de Microsoft winkel ingeweest, het is de enige buiten de USA en iedereen was er super vriendelijk. Eigenlijk is iedereen in australie super aardig. Je hoeft maar iets te vragen en iedereen helpt je graag, het is niet zo ik-doe-dit-omdat-het-mijn-baan-is aardig. Bediening in resaurant vragen waar je vandaan komt en beginnen een heel gesprek met je aan te gaan, echt geweldig.

Het nieuwe hostel waar we nu inzitten is minder schoon/modern dat het andere hostel, maar dat hoort er natuurlijk bij. Het grote voordeel aan dit hostel: 24/7 free wifi!!

Trouwens:

Les 2 voor Australië: bestel hier nooit een macchiato(?)*niet zeker of je het zo schrijft*. Hier is dat niet zoals in Nederland, I've learned it the hard way. Hier is het een shotje melk met koffie en heel sterk.

Ik ga zo maar eens slapen, ik zalnweer updaten als ik kan en iets te vertellen heb.

XSanne